Sevdiğim...

Kalbimde o kadar çok düşünce, o kadar çok söz var ki dillendirmeye korkuyorum. Seni kırarım, seni kaybederim diye. Seni tanıdığımda bu korku yoktu içimde. Hangi ara yaptın bunu. Bu korkuyu hangi ara saldın kalbime. İleri dönük planlar yapma dedin. Evlenme hayalleri kurma dedin. İlişkimize başlarken şart koştun bana. Ben sana nasıl hayır derdim. Diyebilir miydim. Mecbur kabul ettim. Şimdi düşünüyorum kabul etmeseydim seni unutmam daha kolay olurdu. Ama sen buna izin vermedin. Bana gittikçe yaklaştın. Nereye baksam seni görüceğim bir duruma getirdin beni. Babam seni almaz diyorsun. Varsın almasın. Ben senin kalbinden çıkmıyım yeter ki. Arkadaşlarıma anlatıyorum ne duruyorsun ayrılsana diyorlar. Sen söyle sevdiğim nasıl bırakırım seni. Seni bıraktığım gün öldüğüm gündür. Eninde sonunda ölücem aslında. Benim yaptığım sadece ölümü ertelemek oldu. O cümleyi kurduğundan beri dua ediyorum. Yanlış anlama baban beni sana alsın diye değil. Babanın bulduğu kızı seversin, ona aşık olup mutlu olursun diye dua ediyorum. Sen mutlu ol ben senin hayalinle yaşamayı öğrenirim.